Kirmizi (Gluga) lan Pangapunten

Firman  : Yesaya 1:18

Tembung Kirmizi sumebar ing saperangan ayat-ayat kitab Suci. Satunggaling ayat sesambetan kaliyan kirmizi saged kapanggihaken wonten ing Kitab Yesaya 1:18 “Ayo, kita padha prakaran! – mangkono pangandikane Sang Yehuwah – sanadyan dosanira abang kaya gluga, bakal dadi putih kaya salju; sanadyan rupane abang kaya jarit sumba bakal pdha dadi putih kaya wulu wedhus gembel.”

Dening LAI tembung kirmizi dipungantos kanthi tembung gluga, sejatosipun menawi dipun artosaken sacara harapiah punika aslinipun benten. Tembung kirmizi ing bahasa ibrani punika shani. Tembung shani kasambetaken kaliyan satunggaling uler (coccus ilicis). Biasanipun nalika uler punika ngendhog, endhogipun dipunpapanaken ing kulit uwit lan uleripun njagi endhogipun ing sandhingipun. Nalika endhog punika netes lajeng anakipun uler punika nedha badhanipun embogipun (uler), tundhonipun badan ingkang katedha kalawau medal getihipun ingkang werni abrit ingkang nemplek ing kulit uwit kalawau. Kulit ingkang kenging getihipun uler ingkang werni abrit kalawau lajeng kaginakaken kangge maringi werni kain. Dene menawi gluga (Bausastra) punika sesambetan kaliyan satunggaling tetuwuhan sing kena dienggo cet abang.  Senajan sacara lairiah asalipun benten ananging sami ngedalaken werni abrit (abang sumringah). LAI ngginakaken tembung gluga punika supados kita saged nggambaraken gegambaran ingkang dipunwakili saking tembung kirmizi.

Lajeng kenging punapa Gusti Allah nyambetaken kirmizi (gluga) punika kaliyan dosa? Amargi dosa punika tumindak ingkang badhe tansah tuwuh ing gesanging manungsa, wanteg lan angel dipunicali ing gesanging manungsa. Kadosdene menawi kain sampun kawenter dening kulit kirmizi (gluga), angel dipun wangsulaken dados pethak malih. Gegambaran punika ngengetaken dhateng kita, kanthi jujur kedah kita akeni bilih kadangkala senajan sampun dados umatipun Gusti, taksih nglairaken tetembungan lan nedahaken tumindak ingkang njalari lairing dosa. Tumindak dosa angel ical saking gesanging manungsa.

Namung kanthi pangandika ingkang kaparingaken dhateng bangsa Israel nalika semanten, kita sami kangetaken malih 2 perkawis bilih:

1.       Gusti Allah kuwaos lan pirsa sedaya tumindaking manungsa. Panjenenganipun kuwaos mulihaken kawontenanipun manungsa dosa dados suci malih. Panguwaosing dosa punika ageng ing gesanging manungsa. Senajan sampun nampi Gusti Allah, senajan saben wekdal ngibadah, senajan makempal lan nindakaken ayahaning peladosan, dosa saged maujud ing tumindak-tumindak ingkang kabungkus karohanen, kadosdene ingkang kelampahan ing jaman Yesaya punika. Mila Panjenenganipun ngandika   “Ayo, kita padha prakaran!.....” Tembung punika ngengetaken supados umat Israel kelebet kita sakpunika sampun ngantos dhumawah ing dosa ing salebeting nindakaken ayahan peladosan punapa dene gesang ing karohanen. Mboten namung tumindak ala kemawon, ananging ugi ing tumindak sae ingkang alandhesan kangge kauntungan lan karemenan diri pribadi mboten murni kagem kamulyanipun Gusti. Panjenenganipun kuwaos mulihaken kawontenan ingkang mekaten.

2.       Gusti Allah Welas Asih. Pangandika ing ayat punika ugi ngengetaken welas asihipun Gusti ing bab pangapunten. Senajan asring manungsa angel gesang ing kasucening Allah, ananging panjenenganipun punika Allah ingkang welas asih ingkang badhe tansah ngengetaken lan maringi kanugrahanipun ing gesanging manungsa.

Kalih perkawis punika pancen elok lan agung tumrap gesang kita, awit saestu kawujudaken ing gesangipun Israel nalika semanten lan dhateng kita lumantar pangurbananipun Gusti Yesus ing wekdal samangke. Temtunipun perkawis ingkang elok lan agung punika mboten namung kita mangertosi ananging ugi kedah kita wujudaken ing gesang padintenan. Punapa ingkang kedah kita wujudaken ing gesang padintenan?

Ing Kitab Yesaya 1:16-17 paring pangandika : “padha wisuha, resikana awakira, edohna panggawenira kang ala saka ing ngarsane paningalingSun. Marenana anggonira gawe piala, padha sinaua gawe becik ngudia marang kaadilan, ngendhalenana wong kang ambek siya; mbelanana hake para bocah lola, ngembanana prakarane para randha!. “

Gusti kuwaos lan welas asih dhateng kita, Welas asihipun sampun kebabar lumantar pangurbananipun Gusti Yesus. Lumantar punika kita sampun kasucekaken, ananging kita ugi mboten pareng wangsul malih nindakaken perkawis-perkawis ingkang nyulayani kersanipun Gusti mila kita ugi mbudidaya supados kita gesang manut kersanipun Gusti. Amin.